Mischa van der Wekken Zijn carrière lijkt op rolletjes te gaan. Hij studeerde aan het conservatorium in Den Haag waarna hij ook de gelegenheid kreeg om met topmusici te spelen. Ongetwijfeld heeft hij profijt getrokken van de samenwerking met Slide Hampton, Kenny Wheeler en Michael Brecker. Deze heren hebben zeker een noot in de melk te brokkelen als het gaat om de klankkleur en creatieve bespelingen. De afwisseling in ritmesessie of instrumenten, maakt de muziek aantrekkelijk en bijzonder goed, maar het bevat tal van eerder gevonden oplossingen, en is daarom niet uniek. De lessen die hij kreeg van Rick Margitza, een Amerikaanse tenorsaxofonist en Breckerfan zullen invloed op zijn stijl hebben gehad. En de vele orkesten en Bigbands waarin hij speelde verklaren wellicht de volheid van zijn muziek. Deze mix van invloeden tesamen geven een volwassen geluid, dat van der Wekken op een flinke hoogte zet, als kind van de jazzgeschiedenis.
Make it Happen Het album opent met het nummer ‘May 3rd’. Zo volgen er zeven compositeis, waarvan er twee niet van eigen hand, maar van Kenny Wheeler 'Mark Time' uit 1992 en 'The Moontrane' uit 1974 van trompettist Woody Shaw. Voor het titelnummer en ‘damaris’ maakt Eran Har Even plaats met zijn elektrische gitaar voor Daniël Daemen en Vincent Veneman. Respectievelijk op altsax en trombone. Verder horen we Nicola Andrioli op piano, Dion Nijland met contrabas, Erik Kooger als slagwerker.
Conclusie Ik vind het een heerlijke plaat met een professioneel geluid, dat goed aansluit bij de oude vertrouwde jazzdynastie.
Deel via social media:
