Concert recensie
Krasse knarren en hippe gozers op de 50e editie van Jazz Middelheim
The funky grandpa of all jazz festivals bestaat dit jaar 50 jaar. En dat wordt goed gevierd! Het weer is wisselvallig, maar valt gelukkig nog alles mee. Af en toe schuilen in de grote tent op het terrein en het voorzichtige zonnetje breekt alweer door.
Het jaarlijkse festival in park Den Brandt Antwerpen duurt vier dagen, waarvan ik er drie ben. Mijn start is op vrijdag, waar op de mainstage een kwintet geprogrammeerd staat, samengesteld uit muzikanten geselecteerd door de pianist Eric Legnini.
Hij brengt een eerbetoon aan het Amerikaanse genie Les McCann, pionier van Soul Jazz. Een mooi begin van de dag met ‘echte’ jazz met een nostalgisch tintje.
Ook dit jaar is er weer een club stage; een tweede, kleiner podium waar tussen de hoofdconcerten door iedere dag ook een vijftal concerten te beluisteren zijn. Het zorgt voor een mooie afwisseling met - als je wilt - continue muziek. En natuurlijk valt er op het terrein ook weer veel culinairs te genieten, in een leuke foodtruck sfeer.
Op de vrijdag is LABtrio-contrabassist Anneleen Boehme verantwoordelijk voor de programmering op de club stage. Het resulteert in uiteenlopende concerten waarbij jazz een ontmoeting krijgt met klassieke muziek.
Terug naar het hoofdpodium voor Kenny Werner. Met zijn spel weet hij altijd te raken. We kennen hem uiteraard ook van zijn samenspel met Toots Thielemans, waar hij zondag een tribute aan zal geven.
Daarna staan twee klassiekers geprogrammeerd met Charles Lloyd en Enrico Rava, twee mannen van 80, maar nog niets aan kracht en overtuiging ingeboet. Een mooie, volle dag met een hoge muzikale kwaliteit.
Waar gisteren in het teken stond van klassieke jazz van oudere mannen, is vandaag de jonge garde aan de beurt.
De stoelen in de tent zijn verdwenen om plaats te maken voor staand publiek, wat het geheel een meer jongerenfestival gevoel geeft. Ook de muziek van vandaag kan niet meer verschillen met die van gisteren. Het is voornamelijk electronische jazz met een hoog clubgehalte.
Een van mijn persoonlijke favorieten, De Beren Gieren, trapt af met een zeer muzikaal en knallend concert. Het zet de toon voor de dag, concerten met een goede energie waar met name de jongere bezoekers van zullen genieten.
Artist in residence trompettist Ambrose Akinmusire kiest vandaag voor een bijzonder project met vocalist Dean Bowman. Het is een aparte combinatie met invloeden uit de blues, country en gospel. Met pianist Gerald Clayton en gitarist Marvin Sewell, gisteren nog aan de zijde van Charles Lloyd, weet Ambrose weer mooie muzikanten om zich heen te verzamelen.
Terug naar de clubvibes. Dit keer die van Londen, met saxofoniste Nubya Garcia. Een funky geluid met af en toe een flinke afrobeat. Het valt goed in de smaak bij het publiek. En die kunnen nog even goed verder dansen want STUFF is aan de beurt. Een heerlijke explosieve band rond drummer Lander Gyselinck die samen met zijn BeraadGeslagen-compagnon Fulco ook verantwoordelijk is voor de programmering van de hele dag.
Als afsluiter staat Louis Cole met zijn bigband op het podium. De verwachtingen zijn hooggespannen, want hij wordt opgehemeld door bands als de Red Hot Chilli Peppers, maar het wordt niet geheel waargemaakt. Het is bij vlagen opzwepend en muzikaal interessant maar verliest ook regelmatig aan energie. Neemt niet weg dat het een goed feestelijk slot is. Op het hoofdpodium welteverstaan, want op de clubstage kan men nog even nagenieten met Beraadgeslagen & bondgenoten.
En dan is het alweer de slotdag van Jazz Middelheim. De stoelen zijn weer terug in de tent en het is dan ook weer een meer klassieke jazzdag vandaag.
Het optreden van Ragini trio is verrassend, met name door de Indische zangeres Sawani Mudgal. Ook drummer Lander Gyselinck valt hier op met zijn muzikaliteit. Hij kan hier een heel andere kant van zichzelf laten zien dan in de band STUFF van gisteren.
Artist in residence Ambrose Akinmusire deelt daarna het poduim met studenten van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Een jaarlijkse traditie op het festival.
Amerikaans jazzlegende Joe Lavono geeft een indrukwekkend optreden met zijn Tapestry Trio.
Wat de hele dag al voelbaar is, is het gemis op deze jubileum editie van iemand die eigenlijk niet had mogen ontbreken, Toots Thielemans. Er wordt uitgekeken naar de tribute to Toots, door Gregoire Maret & Kenny Werner en guests.
Het is een moeilijke taak voor Gregoire Maret, om de schoenen te vullen van iemand die zo geliefd is. Na een paar voorzichtige nummers weet hij halverwege het concert de emotie mooi te treffen. Als na het concert een enthousiaste staande ovatie volgt, is hij niet de enige die een traantje wegpinkt.
2019-08-19 07:00:00 - min lezen
Jazz
